WESLEY'S LOOKS

Komt

His Personality

Wesley is wat je noemt een pestkop, iemand die zichzelf beter beschouwd dan hij werkelijk is en een zeer groot ego heeft. Mensen die misschien dikker zijn dan anderen, of nerds zijn zal hij nooit vrienden noemen. Hij zal ze niet eens mogen of geen moeiten doen. Ook als je mutatie ervoor zorgt dat je er anders uit ziet of ervoor zorgt dat jij je belachelijk maakt zal hij liever geen tijd aan je spenderen. Mensen ontwijken hem ook liever omdat zijn opmerkingen zeer bot kunnen zijn en vooral kwetsend.
De jongen heeft ook serieuze last van woede problemen, doe je hem iets of zorg je ervoor dat hij kwaad word kan dit nadelige gevolgen hebben van wegen zijn mutatie. Het zorgt soms voor de nodige problemen en ontploffingen binnen in het school gebouw en erbuiten. Door zijn woede problemen gebeurt het wel eens vaker dat hij in gevechten terecht komt, en vaak ernstige gevechten waar hij al vaker waarschuwingen voor heeft gekregen.
Wesley is ook zeker niet op zijn mond gevallen. Hij verteld zijn mening zonder problemen en zal ergens tegen in gaan als hij het er niet mee eens is, ook één van de redenen dat hij in ruzies terecht komt. Dat hij zegt wat hij wilt maakt hem wel een sociaal persoon dat geen moeiten heeft met een gesprek aan te gaan. Hij weet soms het limiet wel niet en houdt geen rekening met de gevoelens van anderen. Zo kan hij persoonlijke zaken vragen en een antwoord verwachten zelfs al wilt de anderen er niet over spreken.

Waar je ook voor moet oppassen is dat hij zich zonder problemen kan voor doen als iemand die hij niet is, en dit tot in het extreme.

Geschiedenis

Wesley groeide op als een zorgeloos kind dat genoot van zijn jeugd. Hij hield altijd wel van wat actie en had geen schrik om zich vuil te maken. Zijn favoriete speelgoed waren zijn leger figuurtjes en als hij buiten speelde kroop hij altijd door de modder of in bomen. Hij had speelgoed geweren waar hij zich dagelijks mee bezig hield tijdens het spelen van oorlogje met zijn vrienden en wat was vast de aanleiding geweest om in het leger te gaan, en zijn vader. Zijn vader speelde bij zijn interesse voor het leger ook een zeer grote rol. De man zelf had ook in het leger gezeten maar hij stond aan de kant die je zou kunnen bestempelen als de vijand, iets wat voor hem een weet wat maar de rest van de wereld niet wist. Van kleins af aan leerde de man zijn kind al zaken aan die van pas konden komen. Hij leerde de jongen liegen zonder zijn hartslag te doen versnellen, de tijd te schatten zonder klok of zonder stand van de zon, hij leerden hem zelfs vechten. Wesley was op dat moment echter nog jong, en de manier waarop het hem aangeleerd werd was op zo een manier dat hij het zag als een spelletje. Naarmate hij ouder werd kwam het besef natuurlijk wel dat het geen spel was, en alles werd dan ook serieuzer.

Wanneer dat hij oud genoeg was ging de jongen in het leger waar hij zonder problemen voor alle testen sloeg. Hij toonde aan verstandelijk zeer intelligent te zijn maar ook lichamelijk was hij zeer sterk. Het enige minpunt waren zijn woede problemen die na een tijd ineens waren op gekomen en steeds erger en erger werden. Wesley had ze nog in de hand, maar niet op alle momenten. Frustraties stapelde zich namelijk op en dat maakten van hem letterlijk een tikkende tijdbom. Het was namelijk in het leger dat hij voor het eerst achter zijn eerste mutatie kwam.
Het begon allemaal bij en klein meningsverschil met een kameraad en voor hij het wist ontploften zijn volledige arm en was zijn maat op slag dood. Op het moment dat het gebeurde had Wesley de schouder vast van zijn kameraad, maar vlak aan die zijn nek. Na de ontploffing was de andere zijn half flik beschadigd en had dat tot de dood geleid, dat terwijl dat Wesley niks had. Enkel zijn kleding was kapot maar zijn arm was er weer terug en hij had verder geen tekenen van enige verwondingen.
Doordat er geen bewijs was dat hij het had gedaan werd Wesley nergens van verdacht. De jongen was wel in shock door de hele gebeurtenis. Niet enkel omdat zijn beste kameraad dood was door zijn doen, maar ook omdat hij tot het besef kwam dat hij niet normaal was. Dit hield hem niet tegen om gewoon door te gaan met zijn leven. Hij probeerde het achter zich te laten, maar hij probeerde zijn kracht wel in het voordeel van hun partij te gebruiken. Hij oefende ermee tot hij wist hoe het precies werkten en hij het soort van in de hand had. Zijn ledematen kon hij doen ontploffen wanneer hij wilde, echter waren ze nadien voor een tijd volledig verlamt, maar wanneer hij last had van één van zijn woede problemen kon het zijn dat iets ontplofte zonder dat hij het wilde.
Door te experimenteren kwam hij er ook achter dat hij in staat was voorwerpen te laten ontploffen nadat hij deze had aangeraakt. Op het slagveld was dit zeer handig want van een simpele steen kon hij een granaat maken. Het maakten hem ergens roekeloos omdat hij dacht de wereld aan te kunnen, dat zorgde ook meteen voor zijn einden. Een kogelschot door het hoofd betekende het einde van de jongeman. Hij stierf, of dat was wat iedereen dacht. Wesley hoorde op slag dood te zijn, maar op een gegeven moment opende zijn ogen weer.

Voor Welsey zelf was het ook een zeer grote shock geweest. Hij was gestorven, daar was hij honderd procent zeker van maar toch was hij er weer. Het gat in zijn hoofd was weg, en zo zijn team. Iedereen was weg. Beide partijen waren weg op sommige na die de overlijdende weg aan het halen waren. Hij herkende hen maar al te goed aan hun uniformen. Het was zijn vijand die gewonnen had en iedereen die hij had gekend was dood of waren gevlucht voor ze allemaal ten onder gingen. Als hij het eerder had opgemerkt waren de zaken misschien anders verlopen, maar zijn vijand had hem eerder gevonden dan hij door had wat er precies aan de hand was. Uiteraard had hij nog steeds het uniform van zijn partij aan en hij was volledig in orde en de enige overlevende dus sloegen ze hem in de boeien. Verzet had geen zinloos en hij liet zich wegdragen, richting het hart van hun basis waar hij vervolgens in een sterk beveiligde cel werd gezet.

Wesley kan zich niet herinneren hoe lang hij daar gezeten had, maar het was zeker enkele jaren. Lange jaren met veel ontsnappingspogingen waarbij hij vaak stierf en weer terug kwam tot verbazing van zijn vijand. Zijn vijand was natuurlijk niet achterlijk en ze wisten al snel hoe het kwam dat de man keer op keer terug kwam na te zijn gestorven op veel verschillende manieren. De cel waar hij in zat werd alleen maar harder beveiligd zodat hij nog meer problemen zou hebben met ontsnappen. Het was tijdens die periode dat hij er ook achter kwam dat hij veel, maar ook veel trager verouderde dan normaal was. Jaren gingen vooruit zonder dat hij veranderde. Hij werd soms wel magerder maar dat was wanneer ze dachten dat het een goed idee was om dingen uit te testen. Zo is hij al eens gestorven door uitdroging maar ook door te verhongeren om nadien terug tot leven te komen alsof er niks was gebeurd.
Iedereen vond dat natuurlijk geweldig. Ze dachten zo makkelijker aan antwoorden te kunnen komen omdat ze zich niet moesten inhouden tijdens eventuele martelingen, maar Wesley liet niks los. Voor hem was het namelijk hetzelfde. Hij moest ook geen schrik hebben om te sterven want hij kwam toch weer terug.

Toch wist de man uiteindelijk te ontsnappen na een domme fout van één van de bewakers. Ieder voorwerp dat terecht kwam in zijn handen was dankzij zijn mutatie een wapen, en het was dan ook ten strengste verboden hem iets te geven dat hij kon gebruiken. Toch wist hij uiteindelijk aan een simpele pen te geraken waarmee hij de deur kon laten ontploffen, zo eruit kon geraken, iets anders te nemen en dat weer te doen ontploffen en zo wist hij uiteindelijk te ontsnappen. Zijn leven was jammer genoeg niet van moment één of het andere volledig rustig. Hij werd gezocht en bestempeld als een levens gevaarlijke crimineel dus was hij altijd op de vlucht.
Heel de tijd op de vlucht zijn, altijd onderduiken, het was geen leven dat Wesley hoopte te hebben. Hij wilde veranderen om een normaal leven te leiden maar niemand gaf hem die kans. Tot één vrouw langs kwam met rode haren. Hoe dat ze hem gevonden had bleef een raadsel. In de jaren van vluchten had hij verschillende namen gehad en verschillende paspoorten. Hij heeft veel plekken op aarde bezocht maar ze had hem gevonden en uiteindelijk heeft ze hem zo ver gekregen om mee te gaan naar een bepaald eiland waar hij opnieuw zou kunnen beginnen. Maar hoe makkelijk is het om oude gewoontes af te leren?

Mutation

SELF-DETONATION AND REFORMATION - Met deze mutatie ben je in staat je eigen lichaamsdelen te laten ontploffen. De grote van de ontploffing hangt af van de grote van het lichaamsdeel, een vinger zal bijvoorbeeld minder schade aanbrengen dan een volledige arm. Zo een ontploffing is toch niet te onderschatten voor omstaanders, ze kunnen zich gemakkelijk verwonden, zelf een lichaamsdeel verliezen of ernstige brandletsels oplopen (3de graads brandwonden).
De gebruiker zelf heeft ook last van de ontploffing, maar niet in mate van pijn. Als hij zijn arm zou laten ontploffen zal zijn arm haast meteen terug groeien in maar enkele seconden. Het is een snel proces en ook pijnloos, maar nadien zal die arm voor een tijd onbruikbaar zijn. Dit geld voor ieder lichaamsdeel dat moet terug groeien, hoe groter het lichaamsdeel, hoe langer het verlamd zal blijven.
De gebruiker heeft ook een bepaalde zelfdoding knop want niet alles kan zo maar ontploffen en weer terug groeien. Zijn hoofd laten ontploffen betekend de dood, hetzelfde geld voor zijn romp. De gebruiker kan deze delen wel laten ontploffen, maar dat zal dan het einde betekenen. Hij zou zelfs heel zijn lichaam in één keer laten ontploffen en daarmee zichzelf beëindigen, maar alles in zijn omgeving zal ook vernietigd worden. Bijna als een atoombom.

DETONATION - Door een voorwerp aan te raken kan hij het laten ontploffen. De cellen die hij in zijn lichaam heeft die hem in staat stellen om zichzelf te laten ontploffen zal hij dan overbrengen in het voorwerp. Door nadien zich te concentreren kan hij het voorwerp doen ontploffen. Hoe groter het voorwerp hoe meer cellen hij moet overplaatsen waardoor hij het voorwerp langer zal moeten vasthouden. De kracht van iedere ontploffing hangt niet af van de grote van het voorwerp. Een steen zal voor dezelfde schade zorgen als een kast, maar op kleinere schaal.
Voor Wesley is het ook veiliger om het voorwerp van zich weg te gooien omdat hij anders mee schade kan oplopen, die bij hem echter wel meteen geneest. Hij is dus in staat om voorwerpen vanop een afstand te doen ontploffen, zolang hij het voorwerp maar kan zien.

UNDEAD - Sterven is voor Wesley niet vanzelfsprekend. Hij kan wel sterven, maar binnen enkele seconden of minuten zal hij terug tot leven komen alsof dat er niks is gebeurd. Eventuele wonden die de doodsoorzaak zijn zullen zijn verdwenen en andere letsels die ermee te maken hadden ook.
Dat hij niet kan sterven wilt niet zeggen dat hij niet verouderd, want dat gebeurd wel maar toch een pak trager dan bij anderen. Wesley hoopt dat hij echter later wel van ouderdom kan sterven, want dat kan hij natuurlijk nog niet weten. Enkel wanneer dat hij door zijn eerste mutatie volledig zou ontploffen zal hij sterven omdat er dan niks meer van hem over blijft.